kotwiczyć

kotwiczyć
kotwiczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, kotwiczyćczę, kotwiczyćczy, kotwiczyćczony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zrzucać kotwicę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kotwiczyć statek, jacht. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać na kotwicy; być zakotwiczonym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Statek kotwiczy na redzie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kotwiczyć — ndk VIb, kotwiczyćczę, kotwiczyćczysz, kotwiczyćicz, kotwiczyćczył, kotwiczyćczony «umocowywać statek na kotwicy; stawać na kotwicy» Kotwiczyć na redzie, w porcie …   Słownik języka polskiego

  • kotwiczenie — n I rzecz. od kotwiczyć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”